کتاب چهارم به اثر معروف فروید، ”تفسیر رویاها“ و مرور و نقد آن اختصاص دارد. این کتاب یا آنگونه که در ایران تحت عنوان تعبیر خواب معروف شده‌است، دربرگیرنده جلدهای 4 و 5 کلیات فروید است و بنوعی بزرگترین اثر او محسوب می‌شود. چنانکه از مکاتبات فروید با ویلهلم فلیس بر می‌آید، او از 1894 با مسئله تفسیر رویاها اشتغال ذهنی شدیدی پیدا می‌کند. در سال 1895 مدعی می‌شود که راز رویاها را گشوده است و از سال 1898 بطور جدی به تالیف کتاب مذکور مشغول می‌گردد. سرانجام، کتاب در ابتدای سال 1900 عرضه می‌گردد و فروید 7 بار در محتوای آن تجدید نظر می‌کند. در واقع بخش قابل توجهی از آنچه که بعنوان کتاب تفسیر رویاها موجود است، بتدریج طی 3 دهه مورد بازبینی و بازنویسی قرار گرفته و بر حجم آن افزوده شده است. در بخش‌های اول کتاب، وی مرور جامعی بر نظریه‌های رویا از ابعاد گوناگون ارائه می‌دهد و خواننده را با باورهای پیشین آشنا می‌سازد. سپس بتدریج رویاهایی از خود و دیگران را نقل کرده و به تفسیر آنها بر می‌آید. در لابلای این تفاسیر ما شاهد برآمدن دیدگاه فروید درباره ماهیت و هدف رویاها هستیم. در این 3 کتاب پیش رو، علاوه بر مرور کتاب تفسیر رویاها، یافته‌های معاصر درباره ماهیت خواب و رویا و همچنین نظریات بعدی از جمله دیدگاه‌های افرادی چون مارک سولمز، ویلیام دِمنت و جان آلن هابسون مورد بحث قرار می‌گیرند.
