ارتباطی مرتبط با افزایش خطر آسیب به خود و رفتار خودکشی

ارتباطات اجتماعی و خطرات خودآزاری در کودکان: یک مطالعه جدید

یک مطالعه جدید گزارش می دهد که کودکانی که در ارتباطات اجتماعی مشکل دارند، در سن 16 سالگی نسبت به کودکانی که با چنین مشکلاتی مواجه نیستند، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی و رفتارهای خودآزاری قرار دارند.

خودکشی و عوامل مرتبط در کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم: یک مطالعه جامعه‌شناختی

کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم اغلب در ارتباطات اجتماعی مشکلاتی دارند و تحقیقات اخیر نشان می دهد که خودکشی در این جمعیت کمتر شناخته شده است. با این حال، تا کنون، مطالعات مبتنی بر جامعه در مورد افکار و رفتارهای خودکشی در میان کودکان مبتلا به علائم اوتیسم محدود بوده است. عواملی که می تواند خطر خودکشی را در این جمعیت توضیح دهد، مانند افسردگی نیز مورد مطالعه قرار نگرفته است.

بررسی ارتباط بین ویژگی‌های اوتیسم و خطر خودکشی در نوجوانان: تحلیل داده‌های مطالعه طولی آون (ALSPAC)

محققان داده‌های 5031 نوجوان از مطالعه طولی والدین و کودکان آون (ALSPAC) را تجزیه و تحلیل کردند تا بررسی کنند که آیا ارتباطی بین ویژگی‌های اوتیسم مانند (ارتباطات اجتماعی، زبان عمل‌گرا، جامعه‌پذیری، رفتار تکراری) و خطر خودکشی وجود دارد یا خیر. آسیب و افکار و برنامه های خودکشی تا سن 16 سالگی. افسردگی در اوایل نوجوانی در 12 سالگی به عنوان یک مکانیسم توضیحی ممکن در نظر گرفته شد

دکتر ایرینا کالپین، محقق ارشد دانشکده پزشکی بریستول (PHS) گفت: «مطالعه ما نشان می دهد که کودکانی که در ارتباطات اجتماعی مشکل دارند، در معرض خطر بیشتری برای افکار و رفتارهای خودکشی در اواخر نوجوانی قرار دارند. علائم افسردگی در اوایل نوجوانی تا حدی این ارتباط را توضیح می دهد

تأثیر اختلالات طیف اوتیسم بر خطر افکار و رفتارهای خودآسیبی در کودکان و نوجوانان: نتایج مطالعه طولی آون (ALSPAC)

محققان دریافتند که کودکانی که تا سن 16 سالگی در معاشرت‌های اجتماعی مشکل دارند، نسبت به افرادی که با چنین مشکلی مواجه نیستند، بیشتر در معرض خطر افکار و رفتارهای خود-آسیبی و اقدام به خودکشی قرار می‌گیرند. در این مطالعه، شواهدی که بتواند به طور قطعی ارتباط بین نشانگان اختلالات طیف اوتیسم و رفتارهای خودکشی را تایید کند، وجود نداشت، اما از سوی دیگر، نمونه به اندازه‌ی کافی بزرگ نبود که وجود چنین ارتباطی را رد کند.

این تیم دریافت که تقریبا یک سوم رابطه‌ی بین مشکلات روابط اجتماعی و افکار و رفتارهای خود-آسیبی با افسردگی در اوایل نوجوانی نمود پیدا می‌کنند.

تأکید دکتر کالپین بر لزوم تمرکز بر مکانیزم‌های قابل تغییر در مداخلات پیشگیرانه برای افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم

دکتر كالپین نتیجه می‌گیرد: “مطالعات آینده باید بر شناسایی سایر مکانیزم‌های قابل تغییر برای ایجاد مداخلات پیشگیرانه در افراد مبتلا به اوتیسم تمرکز کنند.”

منبع:http://neurosciencenews.com/communication-suicide-8934

گرد آورنده : سحر غزانی

سوشال مدیای اکادمی تلسی

https://telsi.co/

Telsi.co