فراشناخت

از شناخت تا تحول

ولی یه سوالی برام پیش آمد. چیز به این مهمی چرا کم به آن پرداخته شده است؟! چرا در همان مطالبی که می‌خواندم، نویسنده فریاد نزد که: “آهااااای حواست رو جمع کن، داری یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی بشر رو می‌خونی”

در واقع از کم لطفی که به این کلمه شده بود، ناراحت بودم. شاید به تعبیری اسمش هم فریاد می‌زند که من چیزی فراتر از شناختم. 

از سال ۹۷ دیگر رنگ‌ زندگی من عوض شد. انگار ابزاری داشتم که کلید حل همهٔ مشکلاتم بود. از روابط با دوستان و ارتباطات گرفته تا سلامتی، ورزش و کارآفرینی…؛ و چون زمینهٔ بسیار قوی نیز در ژنتیک داشتم، این مسئله کاملا با بحث ژنتیک رفتار و روان‌شناسی فرگشتی مرتبط بود و این ارتباط را من عمیقا درک می‌کردم. شاید به این دلیل بود که اهمیت این کلمه برای من حتی بیشتر از کسانی بود که قبلا مطالبشان را خوانده بودم. یاد جمله دنیل دنت افتادم که انتخاب طبیعی داروین رو به یونیورسال اسید تعیبر کرد، از نظر من هم فهم فراشناخت یا متاکاگنیشن به نوعی یونیورسال اسید بود (حلال همه مشکلات شناختی و روانی اگر کمی غلو کنیم) 

در‌ واقع مهم‌ترین خصیصهٔ انسان که تفکر، یادگیری و شناخت است، با یک نگاه از بالاتر و لنز گسترده‌تر نگریسته می‌شد و همهٔ آن‌ها تغییر می‌کردند.

تاثیر فراشناخت یا متاکاگنیشن در تسریع فرآیند یادگیری!

فرض کنید مطلبی را دارید یاد می‌گیرید. مدت زمان تقریبی که شما آن را می‌آموزید یک روز است. یکی از دوستانتان به شما می‌گوید: “من بهت یاد میدم که این مطلب رو طوری بخونی که مدت زمان یادگیری نصف بشه”

در نتیجه حالا شما دارید موضوع جدیدی را یاد می‌گیرید. چه موضوعی؟ خود یادگیری را! پس نوعی فراشناخت نسبت به یادگیری دارید!

به همین ترتیب وقتی دارید به چیزی فکر می‌کنید، شما فقط دارید فکر می‌کنید. ولی اگر به خود فکر، فکر کنید چطور؟! یعنی به این فکر کنید که چه چیزی باعث شد که این‌طور فکر کردید؟!

در این شرایط فرآیند فکر کردن را درک می‌کنید و می‌توانید آن را اصلاح کنید، و وقتی مجدد دارید به چیزهای مختلف فکر می‌کنید، این فکر کردن، دیگر آن فکر کردن قدیم نیست! این می‌شود متاکاگنیشن یا فراشناخت در مورد فکر کردن. یا اگر شناختی در مورد چیزهای مختلف دارید؛ در مورد خود شناخت چی؟ در مورد خود شناخت چه شناختی دارید؟! از همین جا فرآیند تغییر می‌کند. تغییر در این سطح یعنی تاثیر مستقیم در تصمیم‌گیری‌ها.