آشنایی با پارامترهای تصمیم‌گیری

به فرایندی اشاره دارد که در آن فرد یا سازمان باید انتخابی را انجام دهد، بدون اینکه به طور کامل از تمام اطلاعات مرتبط با شرایط آگاه باشد یا بدون اینکه بتواند به طور قطعی پیش‌بینی کند که نتایج هر گزینه چه خواهد بود. در این شرایط، متغیرهای ناشناخته یا پیش‌بینی‌ناپذیر وجود دارند که باعث می‌شوند تصمیم‌گیرنده نتواند با اطمینان نتیجه هر تصمیم را پیش‌بینی کند.

نقش تحلیل ریسک، ارزیابی احتمالات و ابزارهای تحلیلی در دستیابی به نتایج مطلوب

در چنین شرایطی، تصمیم‌گیری به تحلیل ریسک، ارزیابی احتمالات و تکیه بر تجربیات گذشته و شهود نیاز دارد. همچنین استفاده از ابزارها و مدل‌های مختلف، مانند تئوری بازی‌ها یا تحلیل سناریوها، می‌تواند به کاهش عدم قطعیت کمک کند. هدف اصلی در تصمیم‌گیری در شرایط عدم قطعیت، انتخاب گزینه‌ای است که بیشترین احتمال دستیابی به نتیجه مطلوب را دارد، حتی اگر تضمینی برای موفقیت کامل وجود نداشته باشد.