کیس استادی اختلال وحشت‌زدگی

کیس استادی ۱: دنیز

دنیز در یک خانواده حمایتی بزرگ شده و در دوران نوجوانی خود به اختلال وحشت‌زدگی مبتلا شد. اولین حمله وحشت او در یک روز عادی و در هنگام رفتن به دانشگاه اتفاق افتاد. او در حال انتظار برای اتوبوس بود که ناگهان احساس تنگی نفس، تپش قلب و سرگیجه به او دست داد. این تجربه برای او بسیار ترسناک بود و پس از آن، ترس از حملات وحشت‌زدگی او را به انزوا کشاند.

علائم و نشانه‌ها:

• دنیز احساس می‌کرد که در مکان‌های شلوغ، مانند ایستگاه اتوبوس و دانشگاه، دچار حملات وحشت‌زدگی می‌شود.
• او به طور مکرر دچار تپش قلب، تعریق، احساس خفگی و سرگیجه می‌شد.
• هر بار که یک حمله وحشت‌زدگی را تجربه می‌کرد، نگرانی او درباره وقوع حملات آینده افزایش می‌یافت.
• دنیز به تدریج از فعالیت‌های اجتماعی و ملاقات با دوستانش خودداری کرد و بیشتر وقتش را در خانه سپری می‌کرد.

تأثیرات بر زندگی:

اختلال وحشت‌زدگی دنیز تأثیرات منفی زیادی بر زندگی شخصی و حرفه‌ای او گذاشت. او نتوانست به درستی در دانشگاه شرکت کند و به دلیل اجتناب از محیط‌های اجتماعی، روابطش با دوستانش تضعیف شد. همچنین، احساس انزوا و ناامیدی در او افزایش یافت و این موضوع به مشکلات روحی او دامن زد.

درمان:

دنیز پس از مشاوره با یک روانشناس، تحت درمان رفتار درمانی شناختی (CBT) و تکنیک‌های مواجهه قرار گرفت. او در جلسات درمانی یاد گرفت که چگونه با ترس‌هایش مواجه شود و مهارت‌های مقابله با حملات وحشت‌زدگی را یاد بگیرد. همچنین، او تکنیک‌های تنفس عمیق و آرامش را نیز فراگرفت تا در مواقع اضطراب از آن‌ها استفاده کند.
پس از چند ماه درمان، دنیز توانست به تدریج با اختلال وحشت‌زدگی خود کنار بیاید. او به دانشگاه بازگشت و به تدریج در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کرد. اعتماد به نفس او افزایش یافته و اکنون می‌تواند در جمع‌ها صحبت کند و از زندگی اجتماعی‌اش لذت ببرد.

کیس استادی ۲: جانان

جانان از دوران کودکی به طور طبیعی فردی مضطرب بود. او به دلیل تجربیات تلخی که در دوران نوجوانی داشته، دچار اختلال وحشت‌زدگی شد. اولین حمله وحشت او در یک مراسم خانوادگی رخ داد و او به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. از آن زمان، ترس او از حضور در جمع‌ها و محیط‌های شلوغ افزایش یافت.

علائم و نشانه‌ها:

• جانان معمولاً در موقعیت‌های اجتماعی مانند مهمانی‌ها و تجمعات خانوادگی دچار تپش قلب و احساس خفگی می‌شد.
• او اغلب احساس می‌کرد که نمی‌تواند نفس بکشد و به طور ناگهانی دچار سرگیجه می‌شد.
• هر بار که حمله وحشت‌زدگی را تجربه می‌کرد، ترس او از حضور در جمع‌ها بیشتر می‌شد.
• او به تدریج از ملاقات با دوستان و خانواده‌اش خودداری کرد و این موضوع باعث شد که احساس انزوا و تنهایی بیشتری کند.

تأثیرات بر زندگی:

اختلال وحشت‌زدگی جانان تأثیرات منفی زیادی بر روی زندگی شخصی و اجتماعی‌اش گذاشت. او نتوانست در محل کار به درستی عمل کند و به دلیل ترس از حملات وحشت‌زدگی، از ترفیع و پیشرفت شغلی محروم شد. همچنین، روابط او با اعضای خانواده و دوستانش تحت تأثیر این اختلال قرار گرفت و احساس تنهایی در او تشدید شد.

درمان:

جانان پس از مراجعه به یک روان‌پزشک، تحت درمان ترکیبی شامل دارودرمانی و روان‌درمانی قرار گرفت. او داروهای ضداضطراب و درمان رفتار درمانی شناختی (CBT) را دریافت کرد. در جلسات درمانی، او یاد گرفت که چگونه با ترس‌هایش مواجه شود و تکنیک‌های آرامش‌بخش را به کار ببندد.
پس از چند ماه درمان، جانان به تدریج توانست با اختلال وحشت‌زدگی خود کنار بیاید. او به محل کار بازگشت و توانست روابط اجتماعی خود را بهبود بخشد. اعتماد به نفس او افزایش یافته و اکنون می‌تواند در جمع‌ها حضور داشته باشد و از زندگی اجتماعی‌اش لذت ببرد.